345. Między nami Hafciarkami (28) - spotkanie z Moniką, autorką bloga "Zaklęta Igiełka"

   Witajcie! 

Dziś mam przyjemność zaprosić Was na kolejne spotkanie z cyklu "Między nami Hafciarkami". Moim 28 Gościem jest Osoba, która na blogu pisze o sobie "Uwielbiam haft krzyżykowy, ciekawe, pochłaniające książki, kocham  polskie morze,  pluszowe misie i nasze cudne jeżyki".

Zapraszam na spotkanie z Zaklętą Igiełką.

 

 

Witaj Moniko!

Bardzo mi miło, że zgodziłaś się na rozmowę. 

Poznajmy Cię troszkę z prywatnej strony. 

Jakim byłaś w dzieckiem? Kim chciałaś zostać jak już 'będziesz duża"?

- Byłam grzecznym dzieckiem. Mama zawsze mówiła,że mój brat broił za nas dwoje :) A kim chciałam zostać? Piosenkarką oczywiście :)

 

 

Kim jesteś dziś na co dzień?

- Żoną, matką, przyjaciółką i jeszcze trochę dzieckiem. Zawodowo sprzedawcą i pracownikiem hali w hipermarkecie.

 

Najczęściej Monikę spotkamy ...?

- Zacisze domowe to mój azyl.

 

 

 

Czy towarzyszy Ci jakieś życiowe motto?

- Nawet dwa. Mój dziadek wpoił mi jedno: "Śmiej się wśród ludzi, płacz tylko w ukryciu, bądź lekką w tańcu, ale nigdy w życiu". A drugie to cytat J.K Rowling "co ma być, to będzie, a jak już będzie to trzeba się z tym zmierzyć "

Ten drugi cytat mi się podoba! Bardzo motywujący!

Moniko, od czego zaczynasz dzień?

- Od kubka gorącej, aromatycznej herbaty.

Największa zaleta i wada to...

- Zbyt mocno ufam ludziom, co nie zawsze się dobrze dla mnie kończy, i zbyt mocno przejmuję się problemami innych, co często przypłacam nieprzespanymi nocami, ale  staram się być zawsze uśmiechnięta.

 

 

 

 

 

Ulubiony smak i zapach to...

- Banany, wiśnie, śliwki, wanilia i czekolada. Zapach frezji, konwalii i jaśminu.

 

W Twoim domu nie może zabraknąć...

- Zdecydowanie herbaty i cukru.

Twój sposób na chandrę?

- Dobra książka lub haft dają możliwość zapomnieć, bo można skupić myśli na czymś przyjemniejszym.

 

Drobne pokusy, których nie możesz sobie odmówić?

- Zakup nowej książki i "przydaśki" hafciarskie.

Coś czego nie cierpię..

- Nie cierpię pająków!!! Nie cierpię fałszywych ludzi, nie cierpię jak mnie boli ząb, nie cierpię obojętności na krzywdę.

U innych ludzi cenię sobie...

- Szczerość, uprzejmość i kulturę osobistą.

Jeśli relaks to tylko...

- W domu, pod kocykiem, z kubkiem parującej herbaty z dobrą muzyką w tle. Poza tym książki i haft. Czasami lampka dobrego wina w towarzystwie męża lub przyjaciółki.

O czym marzysz?

- By moje oczy były zdrowe jak najdłużej, bo jeszcze dużo książek jest do przeczytania i wiele obrazów do wyhaftowania :) 

Czego i Tobie i sobie życzę ;) A skoro wspominasz o haftowaniu, zdradź kiedy się zaczęła Twoja hafciarska przygoda.

- Jakieś nieśmiałe początki były w podstawówce, ale tak na dobre zajęłam się haftem jak moja córeczka miała roczek. Czyli już 21 lat.

 

 

 

Wow! To jest dopiero staż! No i wierzyć się nie chce, że masz taka dorosłą córkę!

Pamiętasz swoje początki z haftem? To pasja, którą ktoś Cię zaraził?

- Hafciarskiego bakcyla połknęłam dzięki mojej chrzestnej. Dała mi do 'zgapienia' wzory czterech pór roku, kawał kanwy i reklamówkę mulin (Ariadna jeszcze bez numeracji) na zachętę i tak się zaczęło.

Dla kogo tworzysz?

- Przede wszystkim tworzę dla własnej przyjemności i z reguły to co mi się podoba. Zdarza się,że robię coś dla kogoś na zamówienie, ale wtedy idzie mi bardzo opornie, zawsze znajdę jakąś wymówkę by odłożyć haft, a później muszę gnać na złamanie karku ( w tym przypadku na złamanie igły :) ) by zdążyć na czas. Tego zdecydowanie nie lubię. Lubię za to wyszywać w prezencie dla najbliższych mi osób.

 

 

Z której swojej pracy jesteś najbardziej dumna?

- Hmm... Jest kilka prac z których jestem bardzo zadowolona. Pierwsza to portret mojego kuzyna, druga to Grzesio Markowski, później obraz motocykla i akt kobiecy.

Czy praca zawodowa/dom/dzieci/rodzina/obowiązki pozwalają na realizację pasji jaką jest haft?

- Mam to szczęście,że moja rodzina wspiera mnie w mojej pasji. Dzieci mam już dorosłe więc nie muszę już chodzić nad nimi. Jak każda kobieta mam obowiązki takie jak zakupy, sprzątanie i gotowanie, ale wieczory są dla mnie.

Skąd czerpiesz hafciarskie inspiracje?

- Na początku z gazetek hafciarskich, a teraz w dobie internetu, to tam szukam swoich inspiracji.

Twoja ulubiona hafciarska tematyka to...

- Nie mam takiej. Wyszywam to, co akurat przypadnie mi do gustu. Nie lubię za to wyszywać pejzaży.

Raczej małe hafty czy wręcz odwrotnie raczej kolosy?

- Kolosów jeszcze nie wyszywałam. U mnie raczej " średniaki" królują. Małe hafciki są fajne, są świetnymi przerywnikami w męczących wzorach.

Preferowane materiały? Tamborek, krosno, kanwa, mulina?

- Wyszywam zawsze w ręku, nie używam ani krosna, ani tamborka. Kanwa 16 ct, a ostatnio przekonałam się do 18 ct. W swoich zbiorach mam mulinę Ariadny, DMC a od jakiegoś czasu używam chińskich odpowiedników DMC.

 

 

 

Co sądzisz o blogowych zabawach? Bierzesz w nich udział? Organizujesz? Które z nich należą do Twoich ulubionych?

- Na początku podglądałam tylko i próbowałam załapać o co w nich chodzi. Podobają mi się te zabawy. Mierzę jednak siły na zamiary i nie biorę udziału w każdej jaka mi się nawinie przed oczy. Biorę udział tylko w tych, w których wiem ,że sobie poradzę przede wszystkim z czasem. W tym roku to Tusal 2017 u Hanulka, Rok z misiem Fizzy Moon u Ciebie i wyzwanie czytelnicze- Przeczytam 52 książki w 2017 roku.

Bardzo lubię zabawę" Podaj dalej". Dwa razy udało mi się wziąć w niej udział i dwa razy ogłaszałam ją u siebie. Jest cały rok na realizację paczuszek, więc na spokojnie można się bawić. Najfajniejsze w niej jest to,że nigdy nie wiesz kiedy nadejdzie niespodziankowa przesyłka.

 

Prowadzisz bloga "Zaklęta Igiełka". Jakie były jego początki? Co Cię skłoniło do stworzenia swojego miejsca w sieci?

- Na prowadzenie bloga namawiała mnie usilnie moja kochana przyjaciółka Ludwika. Jest najwierniejszą, bezkrytyczną fanką mojego krzyżykowania. To dzięki niej właśnie i jej mężowi powstał mój blog, za co jestem im ogromnie wdzięczna.

 

 

 

 

Niektóre hafciarki kolekcjonują naparstki, nożyczki itp. Czy Ty także posiadasz podobne zbiory?

- Hahaha...posiadam całkiem spory zbiór jeży. Pisałam o nich na blogu w osobnym poście (klik).

Jak wygląda Twój warsztat pracy?To wymarzona, przestronna pracownia czy niewielki kącik?

- Do niedawna była to ława w dużym pokoju. Ponieważ moja córka wyfrunęła już z gniazda, a syn przeniósł się do jej dawnego pokoju, to mam teraz do dyspozycji cały i tylko mój pokoik z dużym biurkiem. Taką oazę spokoju :)

 

Och, tylko pozazdrościć takiego azylu!

Moniko, na koniec zapytam jeszcze o hafciarskie marzenie? Masz może takie?

- Może nie typowo hafciarskie, ale marzy mi się znak wodny z jakimś jeżykowo - blogowym logo, bym mogła "podpisywać nim zdjęcia swoich prac i stempel z nazwą bloga.

 

 

 

 Moniko dziękuję Ci serdecznie za rozmowę! 
Życzę spełnienia wszystkich marzeń, o których wspomniałaś! 

Uwaga!

Tekst rozmowy nie może być bez zgody Autorki w jakikolwiek sposób powielany czy udostępniany!

Zdjęcia prac, oraz inne wykorzystane w rozmowie zdjęcia, pochodzą z prywatnych zbiorów mojej Rozmówczyni i nie mogą być kopiowane! 

 Jeśli macie ochotę, dodajcie banerek "Zapraszam na rozmowę ze mną..." u siebie na blogu (np.: na pasku bocznym), podlinkowując wywiadem z Wami. Wszystko po to, by dzięki wywiadowi każdy, kto odwiedzi Wasz blog, mógł dowiedzieć się o Was czegoś więcej!

Dla przypomnienia - wszystkie dotychczasowe wywiady znajdziecie TUTAJ :)