Troszkę smutno, troszkę makowo ...

   Nareszcie jestem z Wami. U mnie sporo zawirowań, ale wydaje się, że wszystko wraca do normy.

W ostatnią sobotę maja, odeszła moja Babcia. Taka prawdziwa Babcia - od robótek na drutach, od pierogów, kaszanki, placków ziemniaczanych, wakacji, pięknego kwiatowego ogródka ... Ciężko na duszy, bo była od zawsze. Razem piłyśmy mleko od krowy, gdy byłam dzieckiem, i kawę, gdy dorosłam :) Wszystkie kartki, które dla niej robiłam stały zawsze na lodówce i każdemu się nimi chwaliła. Jak tak sobie Ją wspominam, to myślę, że miała dobre życie. Przeżyła 85 lat. Poznała pięcioro swoich wnucząt i sześcioro prawnucząt :) Chyba nigdy nie farbowała włosów, a zawsze były gęste i brązowe. Choroby też ją raczej omijały, dopiero te ostatnie miesiące dały się we znaki. 

Oj ciężko pożegnać taką osobę, ale kiedyś się spotkamy jeszcze przy robótce i pierogach...

   A u mnie na troski, smuteczki oczywiście najlepiej działają hafty. I naprawdę z miłą chęcią (chociaż i z małym opóźnieniem) usiadłam do "Makowego dworka", który wystartował 1 czerwca. Pierwsze postępy już są, nie tylko u mnie, ale i u innych Uczestniczek salu. Co wiecej, przyłączają się do nas nowe Osóbki, co mnie niezmiernie cieszy :) Już teraz zapraszam na osobny post o "Makowym...", który już wkrótce.

Widzę, że i na blogu przybyły mi nowe Osóbki, które serdecznie witam. Rozgośćcie się...

Dziś już kończę.

Pozdrawiam Was serdecznie!