Niezwykle udany weekend, xxx na "Hibiskusie" i nowe czytadło

  Ależ miałam szalony weekend :) Ale dla mnie mógłby być taki, no co jakiś czas na pewno. Zaczęło się od tego, że mężuś zrobił niespodziankę i wrócił z delegacji dzień wcześniej. Co prawda zbudził nas w środku nocy, ale z racji, że tydzień go nie było, zostało wybaczone :) W sobotę kiedy wybieraliśmy się na cotygodniowe zakupy, równie niespodziewanie odwiedziła nas (tylko na chwilkę niestety) moja chrześniaczka z siostrzyczką, mamą i tatusiem :) Potem były zakupy i obiadek u Teściów :) Niedziela miała być spokojna, a tu Teściowie wpadli na kawę. Jak tylko się pożegnali, zadzwoniła moja siostra Kasia, że już jadą z pięknie pachnącą, świeżo zerwaną miętką :p , a w trakcie naszej wspólnej herbatki, pod mój domek zajechał Staś z mamą i tatem :) Och mówię Wam, naprawdę niezwykle udany weekend! U mnie każdy gość, czy to spodziewany czy nie, zawsze jest mile widziany :)

   W weekend nie było rzecz jasna czasu na haftowanie, ale za to w piątek (pogoda nas ostatnio "wyjątkowo rozpieszcza", dbając o to, byśmy siedzieli w domku, bo leje i leje) udało mi się troszkę nadgonić "Hibiskusa". Już niedługo koniec drugiej strony wzoru i zostanie ostatnia/trzecia, czyli jeszcze jeden większy kwiat, kilka małych, zieleń i detale. 

"Hibiskus"

   W piątek synuś zajął się moimi nitkami (było zgadywanie kolorów i "pomogę Ci mamusiu wybrać"), co zakończyło się istnym koglem moglem, więc wczoraj wieczorem musiałam jeszcze zająć się rozplątywaniem muliny i nawijaniem ich na kartoniki. Przy okazji pokażę Wam co sobie kiedyś wymyśliłam. Profesjonalnie to chyba nazywa się bobinka, u mnie to literka H wycięta ze zwykłego kartonika (takiego zbiorczego po sokach przecierowych w szklanych butelkach). Wycina się szybko, nawija i korzysta bardzo wygodnie. Na jednym ramieniu piszę nazwę, na drugim nr nitki. W taki moteczek śmiało można wbijać igłę w trakcie wyszywania.

Bobinki "po mojemu"

   Ostatnio czytane romansidło już za mną, więc po sobotniej wizycie w bibliotece zaczęłam nowe czytadło. Tym razem to "Nie ma jak w domu" M. Higgins Clark. Mała dziewczynka zabija przypadkowo matkę, sędzia ją uniewinnia, ale gazety i tak piszą o niej jak o potworze. Po latach, już jako dorosła kobieta z inną tożsamością, mała Lizi dziwnym zbiegiem okoliczności wraca do domu, w którym doszło do tragedii. Wątek dość niespotykany, więc książka mnie zaintrygowała. Za mną na razie tylko 88 stron, ale czekam na rozwój wypadków.

"Nie ma jak w domu" M. Higgins Clark

Życzę udanego poniedziałku i twórczego tygodnia :)